Jednak nie ma amortyzacji budynków mieszkalnych i praw o charakterze mieszkalnym

W artykule z 12 lipca 2023 r. pisaliśmy o wyroku WSA w Łodzi z 26 czerwca 2023 r. (sygn. I SA/Łd 258/23), w którym sąd ten orzekł, że podatnik może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne od nieruchomości mieszkalnych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych do 31 grudnia 2021 r. do momentu ich pełnej amortyzacji, czyli też po 2022 r. oraz uznał, iż zakaz amortyzacji mieszkań i domów jest niezgodny z konstytucją i zasadą ochrony praw nabytych. Wyrok wydany został na kanwie sporu podatnika z fiskusem dotyczącego wprowadzonego Polskim Ładem wyłączenia od amortyzacji nieruchomości mieszkalnych oraz praw o charakterze mieszkalnym począwszy od 1 stycznia 2022 r.

Tymczasem 12 lipca 2023 r. Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. II FSK 119/23 na gruncie analogicznego problemu wydał wyrok zgoła odmienny, tzn. stwierdzający, że wprowadzony od 1 stycznia 2022 r. zakaz amortyzacji budynków mieszkalnych i praw o charakterze mieszkalnym nie narusza konstytucyjnej zasady praw nabytych oraz, w konsekwencji, że od tej daty nie można dokonywać amortyzacji tychże rzeczy/praw niezależnie od tego, kiedy zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Sąd jednoznacznie uznał, iż mając na względzie obecny stan prawny, nie ma możliwości ukończenia rozpoczętej amortyzacji nieruchomości. Odwoływanie się do konstytucyjnych zasad ochrony praw nabytych i ochrony interesów w toku jest w tym przypadku bezskuteczne. Orzekł, że wprowadzenie zmian w zasadach opodatkowania i odebranie możliwości amortyzacji było możliwe, także w stosunku do już rozpoczętych procesów amortyzacji.

W tym kontekście przypominamy, że:

• Polski Ład 1.0 wprowadził względem najmu regulację uniemożliwiającą dokonywanie amortyzacji budynków mieszkalnych i praw o charakterze mieszkalnym, jednak pozostawił możliwość stosowania wobec przychodów z takiego najmu skali podatkowej,
• Polski Ład 3.0 względem najmu prywatnego uniemożliwił stosowanie skali podatkowej poprzez obowiązkowe opodatkowanie ryczałtem ewidencjonowanym. Ta forma opodatkowania nie daje bowiem możliwości odliczania kosztów na remonty, odpisy amortyzacyjne, odsetki od kredytu hipotecznego, nie uwzględnia również kwoty wolnej od podatku.

Oznacza to, że w obecnym stanie prawnym dochód z tytułu najmu z działalności gospodarczej, nawet jeżeli opodatkowany jest według skali, to nie może korzystać z pomniejszania o odpisy amortyzacyjne, bez względu na to, kiedy dany budynek/prawo o charakterze mieszkalnym przyjęto do ewidencji środków trwałych.