Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego od 1 lipca – do czego prowadzi?

04.07.2023 | PODATKI

Wprowadzony „Tarczą Antykryzysową 4.0” z 19 czerwca 2020 r. stan zagrożenia epidemicznego miał istotny wpływ na wiele obowiązków podatkowych. Z dniem 1 lipca stan ten został odwołany na mocy rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 czerwca 2023 r. Oznacza to powrót do wcześniejszych lub pojawienie się następujących obowiązków:

Raportowanie tzw. krajowych schematów podatkowych (MDR). Mocą specustawy covidowej obowiązek ten został zawieszony do 30 dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii. W przeciwieństwie do tzw. schematów krajowych, raportowanie schematów transgranicznych było zawieszone wyłącznie w okresie od 31 marca 2020 r. do końca 2020 roku, zatem obowiązkowe jest raportowanie ich na bieżąco od 1 stycznia 2021 r. Zawieszenie obowiązków raportowania tzw. krajowych schematów podatkowych nie oznaczało jednak braku możliwości ich raportowania – jak najbardziej było to możliwe na bieżąco, a nawet rekomendowane.
Wydawanie przez Dyrektora KIS interpretacji indywidualnych w terminie 3 miesięcy od wpływu wniosku zamiast 6 miesięcy – jest to istotne z punktu widzenia instytucji tzw. milczącej interpretacji, a mianowicie domniemania na podstawie art. 14o Ordynacji podatkowej, że w przypadku niewydania interpretacji w ustawowym terminie stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.
Skrócenie terminu na zgłoszenie na formularzu ZAW-NR płatności przekraczającej 15.000 zł na rachunek spoza białej listy z 14 dni na 7 dni - celem uwzględnienia takiej płatności w kosztach uzyskania przychodów.
Zmiana zasad uznawania zagranicznych certyfikatów rezydencji, bowiem jeżeli certyfikat nie zawiera daty ważności, należy go uznawać przez 12 miesięcy od daty jego wydania, przy czym, jeżeli okres 12 miesięcy miałby upłynąć w okresie stanu zagrożenia epidemicznego, to jego moc obowiązująca miała zostać przedłużona do 2 miesiące po jego odwołaniu. Oznacza to, że certyfikaty rezydencji niezawierające daty ważności, względem których okres 12 miesięcy od daty wydania minął przed 1 lipca, będą mogły być uwzględniane do 1 września 2023 r. Taka sama sytuacja dotyczy przypadków, gdy płatnik posiadał zagraniczny certyfikat rezydencji wydany został w 2019 lub 2020 r., a także oświadczenie podatnika, że dane w nim zawarte są aktualne.
Dokumentacja cen transferowych: do dokumentacji sporządzanej za 2024 r. nie będą mieć już zastosowania ułatwienia przewidziane specustawami covidowymi, tj. zwolnienie z obowiązku posiadania oświadczenia podmiotu powiązanego o dokonaniu korekty przy sporządzaniu korekty cen transferowych oraz wyłączenie warunku nieponiesienia straty przez podmiot powiązany jako przesłanki zwolnienia z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w przypadku, gdy przychody podmiotu powiązanego niespełniającego tego warunku spadły o co najmniej 50% wobec łącznych przychodów uzyskanych w takim samym okresie bezpośrednio poprzedzającym dany rok.
Znika możliwość zaliczania do kosztów uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań związanych z wadami dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług, ze zwłoką dostarczenia towaru wolnego od wad, zwłoką w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług, gdyż przestaną obowiązywać przepisy art. 52zb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 38t ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, które przewidywały, że koszty takie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, jeżeli wady bądź zwłoka powstały w związku ze stanem zagrożenia epidemicznego.
Obowiązek uiszczania opłaty prolongacyjnej w przypadku uzyskania ulgi podatkowej.