NSA: Czynsz za dzierżawę znaku towarowego opodatkowany ryczałtem

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. akt II FSK 796/22, dochody z dzierżawy znaków towarowych mogą być opodatkowane w formie 8,5% ryczałtu ewidencjonowanego.

Stanowisko to stanowi istotną zmianę w dotychczasowych interpretacjach podatkowych, zwłaszcza w kontekście praktyki organów podatkowych, które kategoryzowały te dochody jako przychody z praw majątkowych, podlegające opodatkowaniu według skali podatkowej.

Kontrowersje dotyczące sposobu opodatkowania dochodów związanych ze znakami towarowymi są powszechne. Ten rodzaj dochodów fiskus zaliczał do kategorii praw majątkowych, co skutkowało koniecznością opodatkowania na ogólnych zasadach. Niektórzy podatnicy, zwłaszcza ci nieprowadzący działalności gospodarczej, szukali alternatywnych sposobów obniżenia obciążeń podatkowych, w tym poprzez udostępnienie praw do znaków towarowych na podstawie umowy dzierżawy. Wynikało to z faktu, iż dochody z dzierżawy mogły zostać rozliczane na zasadzie ryczałtu, zgodnie z art. 1 pkt 2 oraz art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Opodatkowanie tych dochodów w formie ryczałtu powodowało liczne korzyści, w tym niższą stawkę podatkową (8,5% lub 12,5% w przypadku nadwyżki ponad 100 tys. zł), jak również brak obowiązku prowadzenia pełnej księgowości oraz korzystania z uproszczonej ewidencji.

Do 2019 roku sądy podtrzymywały stanowisko, iż dochód z dzierżawy znaków towarowych należy traktować jako pochodzący z praw majątkowych. Jednakże NSA, wyrokiem z dnia 8 listopada 2019 r., sygn. akt II FSK 3517/17, wydał decyzję przeciwną określając taki dochód jako związany z dzierżawą. Kwestia opodatkowania ryczałtem dochodu z dzierżawy była również przedmiotem rozważań dyrektora Krajowej Administracji Skarbowej. Pomimo korzystnych dla podatników interpretacji, skarbówka nadal odrzucała możliwość opodatkowania w formie ryczałtu. Argumentowała, że takie dochody są związane z prawami majątkowymi, a nie z umową dzierżawy.

Niemniej jednak wyrok, który zapadł w sprawie II FSK 796/22 jest dowodem, iż NSA ma w tym zakresie zdecydowanie odmienne zdanie od organów podatkowych.

Niniejsza sprawa dotyczyła wspólnika spółki jawnej, który dzierżawił jej prawa do znaków towarowych, m.in. marki i logo, zarejestrowanych przez niego w urzędzie patentowym. Wspólnik zainteresowany był zmianą sposobu rozliczania tego przychodu w formie ryczałtu. Podatnik w złożonym wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej argumentował, że zgodnie z prawem cywilnym dopuszczalna jest dzierżawa nie tylko rzeczy, ale także praw, w tym praw do znaków towarowych, które stanowią jego prywatny majątek. Dyrektor KIS mimo to uznał, że dochody z praw majątkowych są określone w art. 18 ustawy o PIT. Na tej podstawie uznał, że czynsz otrzymywany przez podatnika należy do kategorii przychodów z praw do znaków towarowych. Oznaczało to konieczność opodatkowania według skali podatkowej. Podatnik zaskarżył tę interpretację, a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem z 20 kwietnia 2022 r., sygn. akt I SA/Łd 115/22, zgodził się z podatnikiem, że dzierżawa może obejmować także prawa do znaków towarowych, co powoduje, że dochód z niej nie powinien być kwalifikowany jako przychód z praw majątkowych.

Dyrektor KIS zaskarżył orzeczenie wydane przez WSA. Ostatecznie jednak NSA w omawianym wyroku odrzucił skargę potwierdzając tym samym, że dochód z dzierżawy znaków towarowych jest związany z dzierżawą. Sąd podkreślił, iż po zmianach w ustawie o PIT nie ma wątpliwości co do wyraźnego rozdzielenia źródeł. NSA stwierdził, że przychód z dzierżawy nie może być utożsamiany z przychodem z praw majątkowych, a dotychczasowe rozbieżności wynikały z niepoprawnej interpretacji organów podatkowych, gdyż art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT jednoznacznie wskazuje na umowę dzierżawy jako źródło przychodu.