Wypłata świadczenia gwarancyjnego kosztem uzyskania przychodu

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 października 2022 r., sygn. akt II FSK 397/20 w sytuacji, gdy przedsiębiorca na podstawie umowy gwarancyjnej wypłaci kontrahentowi świadczenie zastępcze, może zaliczyć taki wydatek do kosztów uzyskania przychodu.

Wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tej sprawie złożyła spółka prowadząca działalność w zakresie dostaw, instalowania i uruchamiania turbin wiatrowych oraz serwisu elektrowni wiatrowych, która zawarła z jednym z kontrahentów umowę na dostawę i montaż turbin wiatrowych oraz umowę na serwis turbin wiatrowych. Zgodnie z umową, farma wiatrowa została objęta 24 miesięczną gwarancją. Odpowiedzialność gwarancyjna wnioskodawcy obejmowała naprawę turbin oraz wypłatę odszkodowania z tytułu utraconych korzyści  w związku z niewytworzeniem przez uszkodzone turbiny określonej ilości energii. Na etapie eksploatacji jedna z turbin uległa katastrofie budowlanej, a przyczyną były wadliwe śruby dostarczone przez wnioskodawcę.

Wskutek katastrofy i w ramach zawartej umowy gwarancyjnej, spółka wypłaciła swojemu kontrahentowi odszkodowanie z tytułu utraconych korzyści, a w  miejsce naprawienia uszkodzonej turbiny, strony zawarły ugodę, w ramach której zamiast wykonania świadczenia polegającego na odbudowaniu zniszczonej turbiny, wnioskodawca zgodził się wypłacić na rzecz kontrahenta zastępcze świadczenie pieniężne.

Jego zdaniem wypłata wskazanego świadczenia pieniężnego stanowi dla niego koszt uzyskania przychodu inny niż bezpośrednio związany z przychodami. Wyjaśnił, że gdyby nie rozliczenie w postaci świadczenia zastępczego, wnioskodawca podjąłby kroki zmierzające do naprawy turbiny, a więc poniósłby wydatki związane z tą naprawą. Wskazał również, że świadczenie zastępcze wypłacone na rzecz kontrahenta na podstawie ugody zostało poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie stanowi żadnego z wydatków określonych w zamkniętym katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ani nie podlega wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie innych przepisów ustawy. Tym samym powinno stanowić dla wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie podzielił jednak tego stanowiska i odmówił prawa do zaliczenia świadczenia zastępczego do kosztów podatkowych, uznając że w praktyce jest ono odszkodowaniem za niewłaściwe wykonanie umowy, co w konsekwencji wyłącza możliwość uwzględnienia takiego wydatku w kosztach uzyskania przychodu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 9 października 2019 r., sygn. akt I SA/Sz 290/19 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Zwrócił uwagę na to, że świadczenie zastępcze było wypłacone na podstawie umowy gwarancyjnej, a nie jak błędnie przyjął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej – było odszkodowaniem za niewłaściwe wykonanie umowy. Zdaniem Sądu, oceniając konkretny wydatek z punktu widzenia zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT, w pierwszej kolejności należy jednoznacznie określić podstawę świadczenia, bowiem w sytuacji gdy podstawą świadczenia będzie odszkodowanie, przepis ten przy spełnieniu pozostałych przesłanek w nim wskazanych  będzie mógł mieć zastosowanie, natomiast gdy podstawą świadczenia będzie gwarancja, nie będzie można mówić o zastosowaniu wyłączenia z tego przepisu.

Niniejsze stanowisko zostało w pełni uznane przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Kontakt

Martyna Pałka, adwokat / m.palka@axelo.pl