Koniec z amortyzacją budynków oraz lokali mieszkalnych

Zgodnie z art. 22 c pkt. 2, ustawy o PIT (analogicznie art. 16c pkt 2a ustawy o CIT) amortyzacji nie podlegają budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, a także lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy.  

Przedmiotowy zakaz wynika ze zmian w podatku dochodowym PIT jak i CIT, w ramach Polskiego Ładu. Niniejsze przepisy zostały ustanowione w 2022, jednakże warto zwrócić uwagę, iż do końca 2022 roku, w ramach przepisów przejściowych,  istniała jeszcze możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych oraz zaliczania do kosztów uzyskania przychodów - dotyczyło to jedynie budynków i lokali nabytych lub powstałych przed dniem 1 stycznia 2022 roku. Z początkiem 2023 to prawo zostało całkowicie odebrane podatnikom.

Skutki zmian dla podatników

Wyżej wspomniane przepisy wprowadziły niedogodności dla podatników oraz przyczyniły się do tego iż we wnioskach o interpretacje w sprawie amortyzacji podatnicy zarzucają niekonstytucyjność nowo powstałych przepisów. Przedmiotowe zmiany najbardziej dotykają podatników, którzy dokonują najmu nieruchomości na podstawie najmu prywatnego, jak i w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej.

Głównym skutkiem wprowadzonych zmian dla podatników jest to, iż przez brak amortyzacji podatnicy nie będą mogli na bieżąco wyniku podatkowego obniżać o koszty odpisów amortyzacyjnych. Warto w tym miejscu wyjaśnić, iż odpisem amortyzacyjnym jest odjęcie wartości  części nieruchomości jako kosztu podatkowego od bieżących przychodów.

Ministerstwo Finansów tłumaczy zmianę tym, iż podatnicy będą mogli koszty rozpoznać przy sprzedaży nieruchomości. Jednakże przedmiotowa zmiana dotyczy najbardziej osób, które nie będą chciały sprzedawać nieruchomości, ponieważ zostaną całkowicie pozbawieni możliwości rozpoznania niniejszych kosztów.

Powyższe potwierdza interpretacja indywidualna z dnia 17 października 2022 r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.495.2022.1.SH), w której dyrektor KIS stwierdził, że nieamortyzowana wartość początkowa budynków mieszkalnych lub lokali mieszkalnych może jedynie stanowić koszt zbycia na rzecz podmiotu trzeciego.

Czego w zasadzie dotyczy ten zakaz?

Podatnicy w ramach wprowadzonych zmian zostali pozbawieni odliczenia między innymi, podatku od czynności cywilnoprawnych, opłat notarialnych, odsetek od kredytów a także wydatków na remont ulepszający nieruchomość.

Remont bądź ulepszenie

Ustawy o podatkach dochodowych rozróżniają dwa pojęcia. Pojęcie remontu rozumiane jako przywrócenie do stanu poprzedniego oraz ulepszenie rozumiane jako nadanie nowych cech i właściwości. Przy ponoszeniu kosztów remontu koszty te nie wchodzą do wartości początkowej, są rozliczane na bieżąco i wtedy można te  koszty remontu można  zaliczyć do kosztów podatkowych.

Jednakże wydatki ulepszające powodują, iż wzrasta wartość początkowa nieruchomości i koszty te pozbawione są możliwości rozpoznania. Wobec tego można założyć, iż wróci dyskusja dotycząca tego co jest remontem a co jest ulepszeniem.

Warto zwrócić uwagę, że jeżeli podatnik dobrze opisze wprowadzane zmiany do nieruchomości i będzie można je zakwalifikować jako remont, niniejsze wydatki nie będą podlegały zakazowi amortyzacji.

Kontakt

Gabriela Truniarz, aplikantka adwokacka / g.truniarz@axelo.pl