NSA poszerza katalog kosztów kwalifikowanych w uldze B+R

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 21 sierpnia 2025 r. (sygn. akt. II FSK 1515/22) potwierdził, że wynagrodzenia pracowników za czas urlopu oraz zwolnienia chorobowego mogą być zaliczane do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R. Sąd podkreślił, że czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika pozostaje w związku ze stosunkiem pracy, a pracodawca ma obowiązek wypłaty wynagrodzenia oraz odprowadzenia składek na ubezpieczenia społeczne. W związku z tym, wynagrodzenia za te okresy stanowią część kosztów zatrudnienia, które mogą być uwzględnione przy obliczaniu ulgi B+R.

NSA zastrzegł, że przy obliczaniu wysokości kosztów kwalifikowanych, konieczne jest uwzględnienie nominalnego wymiaru czasu pracy pracownika. Oznacza to, że wynagrodzenia za czas urlopu i choroby mogą być zaliczone do kosztów B+R tylko w tej części, w jakiej czas przeznaczony na działalność badawczo-rozwojową pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Taka interpretacja może wpłynąć na obniżenie wysokości odliczeń w ramach ulgi B+R, co stanowi niekorzystne rozwiązanie dla podatników.

Ulga na działalność badawczo-rozwojową (B+R) jest formą preferencji podatkowej przewidzianej dla przedsiębiorców prowadzących projekty innowacyjne. Mechanizm ten pozwala na obniżenie podstawy opodatkowania w podatku dochodowym (CIT lub PIT) poprzez zaliczenie do kosztów kwalifikowanych wydatków poniesionych na prace badawczo-rozwojowe. Do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi B+R zalicza się m.in. wynagrodzenia pracowników bezpośrednio zaangażowanych w projekty badawczo-rozwojowe, koszty materiałów i surowców zużytych w pracach B+R, amortyzację środków trwałych i wartości niematerialnych wykorzystywanych w projektach, a także niektóre usługi zewnętrzne związane z działalnością B+R. Wyrok NSA poszerza katalog kosztów kwalifikowanych o wynagrodzenia za czas urlopu i zwolnień chorobowych, pod warunkiem prawidłowego udokumentowania czasu pracy i proporcji przeznaczonej na działalność B+R.

Podstawa prawna: Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 21 sierpnia 2025 r., sygn. akt. II FSK 1515/22.